De 75e dag van mijn reis.

2 februari 2015 - San Sebastián de la Gomera, Spanje

Hallo allemaal,

Vandaag was het de hele dag bewolkt en stond er een stevige wind. Het was maar 18 graden vanmiddag.

We zijn de stad in gegaan en hebben eerst bij de chinees gegeten en op onze inmiddels vaste stek koffie met tiramisu genuttigd. Daarna zijn we naar het oude gemeentehuis van San Sebastian gegaan waar nu alleen nog de burgemeester en een paar ambtenaren zitten en daar is ook de raadszaal.

Van een Duitse toerist waren we te weten gekomen dat er een heel mooi schilderij van Beatriz de Bobadilla zou hangen in dit gemeentehuis. Toen we voor het gemeentehuis stonden was de deur open en konden we naar binnen lopen. Ik wilde tevens kennis maken met mijn collega's gemeente ambtenaren. We zagen niemand en zijn naar de eerste etage gelopen. Daar was geen schilderij maar wel de raadszaal. Toen we in de raadszaal stonden hoorden we beneden stemmen en hoorden we hoe de buitendeur dichtgetrokken werd. Ik ben meteen naar beneden gelopen en tot mijn schrik waren wij de enige nog in het gebouw maar de deur kreeg ik ook niet open omdat deze op slot zat. Ik ben weer naar de raadszaal gelopen en daar hebben we Toni met algemene stemmen en een overdonderende meerderheid van 1 stem van het enige vrouwelijke raadslid Linde en tevens zijn echtgenote, tot de nieuwe burgemeester van San Sebastia(a)n gekozen als prins Toni den ierste. De sleuteloverdracht kon helaas niet plaatsvinden omdat de Tempeleers, Jan Janssen en de Kachelpiepers weer in de cafe woare oan  't zoepe.

E pèls of dröpke hèlt hun gezoond.
Jao, zoe trèkke zie d'n hiele wereld roond.
't Is de vrunsjap, dee hun verbindt.
Dat zien de mennekes vaan us Garderizzjemint.

Zie de foto van de Kachelpiepers in San Sebastia(a)n.

Maar alle gekheid op een stokje, hoe konden we weer naar buiten komen zonder een nachtje in de cel door te brengen. Gelukkig was het een dubbele deur en konden we de 2 helften iets naar binnen trekken waardoor de lip uit het slot sprong en zo konden we naar buiten gaan en de deur achter ons dicht trekken.

Dat was het weer voor vandaag, het was de laatste dag op Gomera. Ik heb genoten van alles wat we hier meegemaakt hebben en ik heb zweetdruppels gelaten maar het was de moeite waard. Ik kan Gomera voor iedereen die van wandelen, rust en natuur houdt van harte aanbevelen. Ik zal hier beslist nog eens terugkomen.
De mensen zijn vriendelijk, er is hier geen stress zover als ik kon beoordelen.

Dank aan Toni en Linde die zo vriendelijk waren om met mij een appartement te delen en Ulrike die ons eerste appartement geregeld heeft en een wandeltocht met ons gemaakt heeft.

Groeten, Loe.

 

 

Foto’s

4 Reacties

  1. Lea en henk:
    3 februari 2015
    en Onno zat bij zijn toyboys
  2. William:
    3 februari 2015
    Jammer dat jullie er uit zijn gekomen een nachtje in de cel was mooi geweest groeten van Zus en William
  3. Annie moonen:
    4 februari 2015
    SPANNEND HE KOMEN WE WEL OF NIET NAAR BUITEN
    TOCH MAAR BETER OM NAAR BUITEN TE GAAN GELUKKIG
    HET IS WEL DE MOEITE WAARD OM NA TE VERTELLEN THUIS
    VEEL PLEZIER NOG
  4. Huub Lemmens:
    7 februari 2015
    Hoi Loe,

    Mooi verhaal met de verbinding met Maastricht. Goede reis naar de volgende bestemming.
    Huub en Jenny